Hoe kan je het beste over een break-up komen? Door op hoge snelheid van een schans af te flikkeren op een vervoersmiddel waar je nog weinig ervaring mee hebt. LET'S GO. Jana en ik zijn een week gaan skiën en snowboarden. Onze hoogste sprongen zijn gedaan met een grote airbag onder onze kont.
Alle wegen leiden blijkbaar echt naar Rome, want dat was precies waar onze laatste bestemming in Italië was. Het is tijd om te wassen, want ik liep inmiddels in mijn bikini's in plaats van in ondergoed rond. Het was ook een goed moment om te wassen, want na deze dagen zouden wij doorvliegen naar Portugal om daar Jana te ontmoeten. Vanaf daar gaat Olivier weer naar huis en gaat mijn reis met Jana verder.
Voor de volgende blogpost is het in eerste instantie goed om te weten waar dit zich allemaal afspeelt. Dit is ons decor geweest van de afgelopen vier dagen. Florence:
Aangekomen in Bologna merkte ik wat ik al vreesde. Dit is ook al zo´n schattige stad! Zo weinig tijd en ZOVEEL te doen! Onze eerste missie is het eten van een typisch Italiaans gerecht. Laten we eerlijk zijn de mensen die daadwerkelijk wonen in Bologna weten ook het best wat je daar moet eten.
Lieve lezers, welkom terug en tegelijk arrividerci. Met een sprankje hoop heb ik dit jaar alleen een ticket heen naar Venetië geboekt. Verder heb ik voor een lege zomer gezorgd dus als alles goed gaat ben ik pas over een paar weken terug.
Het was spontaan toen we verzonnen dat we niet naar Nederland terug gingen maar door naar Praag. Een goede vriend van Jana en mij zou ergens volgende week naar Praag gaan om alle tegenstanders in het Freestyle voetballen te murderen (dat wisten we toen nog niet).
Medium spontaan begon onze reis naar Berlijn. Jana (zusje) en ik wisten al wel een tijdje dat we weg wilde. Alles was wel moeilijk moeilijk met Corona, maar weg gingen we sowieso. Waar we heen gingen was ook nogal belangrijk, maar net als de datum van vertrek verzonnen we de bestemming ook twee dagen van te voren.
Begonnen en geëindigd in een idilisch dorpje in Frankrijk. Zo gingen we weer op onze jaarlijkse familie vakantie. Ik keek er eerlijk gezegd nog meer naar uit dan anders. Ik had natuurlijk ook echt mijn rust nodig na al die lange reizen. Ik kan de gehele vakantie samenvatten in een aantal woorden:
Zon, zwembad, stokbrood, familie, musicals, dansen, verbranden, Valencia, Spaans en Guitar Hero.
Beter kon het eigenlijk niet. Geen stress en niet verbrand.
Mijn verjaardag heb ik in een glitterjurk gevierd terwijl de hele familie na de musical om 12 uur 's nachts naast de huisjes fluisterend stond te zingen.
Vrienden maken wordt wel elk jaar moeilijker, want de 'jeugd' wordt jonger en de volwassenen tja (op onze eigen volwassenen na dan he). ....
Jana, Maurits, Marga, Natascha, Romy, Julia, Roos, Esmee
Sain Jean D' arves, Frankrijk - Feb 2019
Dat moment dat je voor het eerst Facebook het antwoord geeft waar het al zo lang naar vraagt, hoe ik mij voel? Een erg gezegende meid.
We rijden nu net door de laatste met sneeuw bedekte bergen. Ik ben erg trots op onze witte Toyota. Ondanks dat deze 3 dagen in een hoop sneeuw niet te zien was, heeft dat ding ons overal waar we wilde gebracht.
Wij gaan vooral de bergen, de sneeuw en het gevoel van tranen in je ogen door je skibril heen van de snelheid erg missen.
Maar ons gemis is niks vergeleken het gemis wat het dorp Saint Jean D’arves gaat ervaren nu wij er niet meer zijn. Wie gaat er nu elke avond onmogelijke dingen vragen aan het restaurant onder ons appartement? Onze favoriete serveerder zal geen een keer meer afgeleid zijn. Heeft u mayo voor op onze eigen gemaakte burgers? Heb je een pen? Kan ik een sorbet krijgen die niet op de kaart staat? Mag ik nog een pen? Wil je deze beker vullen met heet water? Ik heb zelf al theezakjes. Heb je die pen nog een keer?
Wie gaat er voor zorgen dat de mensen van de organisatie iets te doen hebben? Nu zullen de stoppen het gewoon normaal blijven doen en vliegen er geen waterkokers door het appartement. Niemand zal meer zijn eigen gemaakte ijskast in het raamkozijn maken, niks zal meer naar zonverwarmd gehakt ruiken en de buren zullen niet na 22:00 nog onze versie van gospel horen.
Wie gaat er nu nog met gevaar voor eigen leven naar het volgende dorp rijden om de enige twee in een lege club te zijn?
Wie moeten de drie jongens van de skiverhuurshop nu nog lastig vallen? Wie gaan ze nu s’avonds bellen nadat ze uren via Whatsapp worden genegeerd, om te komen naar de meest saaie bar van het dorp?
Wie gaat er nu die vrouw uit het dorp non-stop lastig vallen omdat ze een schattige hond heeft?
Maar misschien nog wel het ergst... wie gaat in de diepe sneeuw achter ons appartement sporen van mislukte salto’s maken? En wie gaat er nu illegaal van een stuntramp af sleeën?
Sommige dingen moeten gewoon gebeuren.
Ja echt, een waarlijk gemis voor Saint Jean D’arves. Maarja, Amersfoort kan ook niet zo lang zonder ons.
Romy Zimmermann
&
Hannah Banana Bean
Met de familie Knoop
Oostenrijk - Jan 2019
Nu nog even in de sneeuw. Ik heb echt een toffe vakantie gehad met mijn vriendinnetje en haar familie. Living on the edge: met Daniël die voor het eerst ging skiën en bewonderingswaardig elke sleepjesliftrit heeft overleefd, Kiaya Knoop en Jeneh Knoop die ondanks angst van de meest stijle pistes zijn afgeweest met lichte dwang van mij. Ik heb mijn eerste ritjes op een snowboard gemaakt, wat tot mijn verbazing en de anderen hun teleurstelling (want ze hadden mij ook wel een aantal keer willen zien flikkeren), erg goed ging. De week is afgesloten met de rodelbaan, waar ik met Jeneh op een slee doodsangsten heb uitgestaan.
Shoutout naar Nickie Knoop die elke dag lekkere dingen heeft gemaakt en zelfs in het mini keukentje een rijsttafel voor elkaar heeft gekregen.
Als laatste is het nog benoemenswaardig dat Jeneh en ik met maar liefst 1 punt verschil het andere team KEIHARD hebben ingemaakt met 30 seconds, hoe kon het ook anders. Wij lezen elkaars gedachten, zijn mega fanatiek en NIEMAND kan ons verslaan. Achterwegen kan ik dan wel laten dat alle andere avond het team van Willem, Nickie en Kiaya ons op onze plek hebben gezet met minigames als: spellen, topografie, korte termijngeheugen en liedjes quizzen...
Je mag ook niet te hoog inzetten op twee dyslecten die met de TomTom zijn opgegroeid en geen kennis van de Nederlandse volkszangers hebben (want ja, goede muzieksmaak).
Apré ski was dit jaar ook een topidee, want als je een gratis snowboard instructeur hebt gestrikt moet je hem natuurlijk wel even een goed drankje aanbieden. Dankzij de dansjes hebben we op onze laatste avond nog heel wat nieuwe vrienden gemaakt 🙂 Cindy je bent een toppertje!
Al met al, topvakantie. Nu tukken in de auto.
X
Ik ben niet de enige die de sneeuw gaat missen, want de doggies zullen nog veel verdrietiger zijn geen witte bergen meer te zien.
Dikke lik van Lilo en Stitch
